CIT: Ustalenie wysokości kosztów uzyskania przychodów przy odpłatnym zbyciu udziałów sp. z o.o. przez spółkę kapitałową
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 października 2019 r., sygn. II FSK 3677/17, zwrócił uwagę, iż przy odpłatnym zbyciu udziałów sp. z o.o. przez spółkę kapitałową, która to spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia ze spółki jawnej, a udziały zostały wniesione jako wkład niepieniężny do tejże spółki jawnej, koszt uzyskania przychodów powinien zostać określony w wysokości wartości nominalnej wydanych wspólnikom własnych udziałów.
Ochrona interesów podatnika: Wykładnia art. 26a Ordynacji podatkowej w kontekście zmiany interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz płatnika
Jak wynika z wyroku NSA z dnia 3 października 2019 r. (sygn.akt. II FSK 3349/17) przepis art. 26a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa znajdzie zastosowanie do podatnika, wyłączając jego odpowiedzialność, w sytuacji gdy zaliczki na podatek nie zostały przez niego pobrane, o ile płatnik zastosował się do wydanej na jego rzecz interpretacji, która została następnie zmieniona z urzędu poprzez wskazanie, iż część wynagrodzenia od której zaliczki nie zostały pobrane, podlega jednak opodatkowaniu. Zdaniem Sądu zobowiązanie do pobrania zaliczki należy oceniać w kategoriach obiektywnych. A zatem należy dokonać analizy czy zgodnie z obowiązującymi przepisami płatnik miał obowiązek pobrać zaliczki na podatek czy też nie. Jeżeli przepisy nakładały na płatnika taki obowiązek to znaczy, że przesłanki z art. 26a o.p. zostały spełnione.
VAT: Nieodpłatne przeniesienie udziałów w przedsiębiorstwie a VAT
Zgodnie z wyrokiem WSA w Białymstoku z dnia 2 października 2019 r., (sygn.akt. I SA/Bk 320/19), art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. W analizowanym przypadku, w którym mamy do czynienia z nieodpłatnym przeniesieniem udziałów w przedsiębiorstwie, taka transakcja nie będzie transakcją wyłączoną z opodatkowania VAT, ponieważ jej przedmiotem nie będzie ani przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część. Podatnik prowadzący działalność gospodarczą przekaże bowiem część – a nie całość – otrzymanego przedsiębiorstwa na rzecz swoich braci, tj. po 1/3 udziałów. Zatem każdy z nich otrzyma w rzeczywistości tylko część przedsiębiorstwa – ułamek, a nie całość, tak jak stanowi przepis. Przedmiotem tego nieodpłatnego przekazania nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu k.c., a jedynie darowizna udziałów w jego składnikach.
PIT: Kwestia kwalifikacji podatkowej przychodu ze wspólnego przedsięwzięcia
Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 1 października 2019 r. (sygn.akt. II FSK 3595/17) w sytuacji zawarcia umowy o wspólne przedsięwzięcie, w ramach którego podatnik (współinwestor) uprawniony będzie do otrzymania 40% zysku z inwestycji, a ponadto z uwagi na to, że wnosi tytułem wkładu we wspólne przedsięwzięcie nieruchomość, uprawniony będzie do otrzymania kwoty stanowiącej równowartość tej nieruchomości. Na gruncie podatkowym należy odrębnie ustalić moment powstania przychodu z tytułu wspólnego przedsięwzięcia oraz odrębnie dla przychodu z tytułu otrzymanego zwrotu wartości nieruchomości. W związku z tym, dla przychodu ze wspólnego przedsięwzięcia jako podstawę prawną powstania przychodu należy przyjąć art. 14 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1c ustawy PIT i wskazać, że przychód z tego tytułu powstawał w datach wydania poszczególnych lokali mieszkalnych i miejsc garażowych wybudowanych w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Natomiast do kwoty otrzymanej jako równowartość nieruchomości wniesionej jako wkład do wspólnego przedsięwzięcia, która jest ściśle powiązana ze wspólnym przedsięwzięciem, jednak nie stanowi przychodu stricte z tego przedsięwzięcia, zastosować należało art. 14 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1i ustawy PIT i opodatkować tę kwotę w momencie jej otrzymania.
Pozostałe zagadnienia: Odliczenie od dochodu zagranicznej jednostki kontrolowanej
Zgodnie z wyrokiem WSA w Rzeszowie z dnia 1 października 2019 r. w kwestii możliwości odliczenia w roku podatkowym 2018 i w latach następnych od dochodu zagranicznej jednostki kontrolowanej nieodliczonych kwot dywidend otrzymanych w latach 2015-2017 konieczne jest dokonanie wykładni prokonstytucyjnej. Zdaniem Sądu, skoro spółka nabyła uprawnienia do odliczania kwoty dywidendy wypłaconej w latach 2015-2017, w roku otrzymania dywidendy i w ciągu 5 następnych lat, to te uprawnienia powinna mieć prawo realizować niezależnie od tego, jakie przepisy obowiązują w latach następnych. W wyniku nowelizacji przepisów ustawy CIT od 1 stycznia 2018 r. warunkiem odliczenia jest efektywne opodatkowanie dywidendy. Jednak wskazać należy, że warunek ten dotyczy dywidend wypłacanych od roku 2018.