27 października 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał postanowienie (sygnatura akt I FSK 67/18) o skierowaniu do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytania prejudycjalnego dotyczącego kwestii, czy artykuł 135 ustęp 1 litera b dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie, które przepis ten przewiduje dla transakcji dotyczących udzielania kredytów, pośrednictwa kredytowego lub zarządzania kredytami, ma zastosowanie również do umowy o subpartycypację. W wyroku z 17 lutego 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 816/15), którego dotyczy sprawa w ramach której NSA zadał pytanie prejudycjalne, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził że zasadniczym celem umowy subpartycypacji jest zapewnienie finansowania jej inicjatorowi, a więc zapewnienie mu dostępu do środków pieniężnych, które może on wykorzystać w dowolny sposób, z obowiązkiem zwrotu. W związku z tym umowa subpartycypacji odpowiada celom umowy pożyczki i podlega zwolnieniu z VAT. W kwestii prawidłowości tego stanowiska na tle Dyrektywy VAT wypowie się TSUE.